Joyce is dood!
Ze heeft van de dierenarts een spuitje gekregen.
Ze vermagerde de laatste tijd sterk. Ze had ook weinig energie. Ze at en dronk wel, ging ook wel lekker in het zonnetje liggen, gisteravond ook nog lekker op de bank bij ons.
Ze moest toch naar de dierenarts want ze werd steeds zieker. De dierenarts ontdekte meteen een levertumor. Er was niets meer aan te doen. We konden haar nog wel mee naar huis krijgen met prednison en over 10 dagen terug komen voor een nieuwe dosis. Johnny besloot meteen dat het beter was dat ze een spuitje zou krijgen. Dit was voor haar ook niet leuk meer.
Hij is bij haar gebleven, eerst kreeg ze een narcose en toen ze goed sliep kreeg ze een spuitje. Toen was het binnen een paar seconden gebeurd.
10 jaar is ze geworden. Niet heel oud, maar ook niet meer jong. Die hele 10 jaar heeft ze bij ons gewoond. Het was een ontzettend lief poesje voor ons. Niet voor haar medekatgenoten. Deze poes luisterde, wat de meeste poezen niet doen. Ze kwam iedere avond spinnend bij ons zitten, zodat wij haar lekker konden aaien. Daar genoot ze van. Ze genoot ook van het buiten zijn. Op jacht, maar ook lekker lang uit in de zon liggen. Het was een super lief beest en we zullen haar heel erg missen...