buisjes
Vandaag kreeg Robin buisjes. We moesten al om half 8 in het ziekenhuis zijn.
Het ging ook (op 1 ding na) allemaal heel goed.
Eerst voorbereidingen (pleisters met 'toverzalf', wegen en pakje aan) dat ging allemaal prima.
Daarna op de OK toch wel een beetje eng allemaal. Hij heeft erg gehuild om het infuus. Maar dat duurde niet lang, want hij kreeg tijdens het huilen de narcose toegediend. Vond ik heel vervelend, hij was nog helemaal niet getroost, niet bijgekomen van de schrik.
Hij rolde nog met zijn ogen en wapperde nog zijn arm achter over en toen was hij 'weg'. Rot gevoel! Wilde het liefst heel hard gaan huilen toen. Dat deed ik niet, de mevr. die mij naar een wachtruimte bracht reageerde heel lief en begripvol Normaal barst ik dan helemaal in tranen uit, maar dat gebeurde niet.
Binnen 10 minuten kon ik alweer naar hem toe. Hij sliep toen nog. So far so good.
Maar hij kwam bij....en hij was helemaal in paniek.
Hij wilde uit bed, schreeuwde moord en brand. Toen ik hem oppakte wurmde hij zich steeds los, in bed laten liggen lukte niet, een arm om hem heen wilde hij niet....ik voelde me machteloos. Hij liet zich niet troosten door mij.... Je wil niet weten hoe dat voelt. Nu ik het schrijf zit ik weer te janken. De verpleegster kon ook niks doen, alleen maar zorgen dat hij zo snel mogelijk weer naar de kamer kon en mij moed in spreken. Het enige dat ik heb onthouden van haar woorden is: "wat is hij temperamentvol"
Vlak voordat hij terug kon naar de kamer, kalmeerde hij.
Weer terug op de kamer werd het langzaam aan steeds beter. En twee uur later was hij weer de oude. Hij had geplast,gedronken en zelfs gegeten dus we konden weer naar huis.
Ik heb geen idee wat er is gebeurt. Misschien viel de narcose slecht (kan dat?) maar misschien had de anestesioloog even moeten wachten met het toedienen van de narcose totdat hij even iets rustiger was van het prikje. Het ging allemaal zo snel.... Maar misschien moet het ook juist wel snel, want uithuilen op een O.K. is misschien ook wel water naar de zee dragen....
Het is gebeurd, het was achteraf maar kort (voor m'n gevoel duurde het uuuuuren)
Het LIJKT alsof hij het nu allemaal alweer is vergeten.