ze knapt weer op

Het gaat weer lekker met Julia! Ze begint weer te eten en te stralen en te spelen en te lachen. heerlijk om haar weer zo te zien....

Een tijdje geleden wilde ze NIET eten. Drinken deed ze gelukkig wel. Maar het eten was een ramp, als er op een dag 2 hapjes brood en een hapje warm eten in ging.....dan was het mooi! Een tijdje laten leefde ze op rozijnen, want dat was het enige wat mevrouw bliefde. Gelukkig stapte ze daarna ook snel weer over op ander eten (mits ze het zelf mocht doen.....nou oké dan)

griep

De griep ging rond onder de schepers in dit huis, Julia begon, daarna volgde Johnny en kort daarna ook Robin.

Ze hadden het koud, ijskoud!

Een nieuwe lay out!

Een nieuwe layout! Met nieuwe kleurtjes.

Leuk om even m'n blog te 're-stylen' of te pimpen ;)

super!

Echt weer heerlijk gelachen om het volgende herkenbare stukje van Francine, dat wilde ik jullie niet ontnemen. Ze kan zo mooi schrijven:

Beste Moeder Natuur,
Al jaren ben ik een groot aanhanger van al je creaties. Een fan, zou je kunnen zeggen. Iedere zonsondergang, ieder zich aankondigend seizoen verbaast me weer. Prachtig. Ontroerend. Maar alhoewel ik de dagen over het algemeen doorbreng in tomeloze bewondering, zijn er toch een paar kleine dingetjes die me dwarszitten.Het is geen kritiek. Zie het als constructief commentaar. Opbouwend, en zo. Met wat aanpassingen hier en daar, noem het finetuning, kan het allemaal nog net even beter.

1. Belangrijke dingen eerst: Ik zag iets schokkends in de spiegel, vanochtend. Volgens mij krijg ik een RIMPEL minuscuul, zeer oppervlakkig, mijn gezicht karakteristieker makend huid-detail. Het lijkt me dat we daar geen verdere woorden aan vuil hoeven te maken.
2. Het energie niveau van kinderen, met name jongens, in een gezin. Kan dat wat gelijkwaardiger, in het vervolg? Ik heb er eentje die, als je een dynamo aan hem zou bevestigen, het halve dorp een maand van licht zou kunnen voorzien. Ik heb er ook eentje die met grote regelmaat met geen tien paarden vooruit is te trekken. Alles heeft z'n charme, dat realiseer ik me wel, maar het zou een hoop frustratie schelen in dit gezin als ze wat beter op elkaar waren afgestemd. De gulden middenweg, als het ware.
3. Winters. Dit halfslachtige gedoe, dat is maar niks. Sleeën wilde ik, en schaatsen, en nou ook eens een keertje sneeuw met kerst. Dat gebeurde niet, dus laat het voorjaar nu maar komen. Zon, narcissen, en kleine meisjes in zomerjurkjes met blote beentjes eronder. Het zou een hoop fristratie schelen in dit gezin als het wat extremer kon. Hier dan weer niet de gulden middenweg, als het ware.
4. Niet alle diersoorten zijn nodig. Echt niet. Sommigen hebben hun tijd gehad. Hoofdluis bijvoorbeeld, en vlooien, en in het algemeen, dingen die steken.
5. Grote mensen tanden. Ik begrijp het nut van wisselen. Ik vind het ook wel schattig, die losse tandjes en de opwinding als er eindelijk met veel moeite eentje uit wordt gewiebeld. Maar, als er dan grote mensen tanden terugkomen... zou het veel moeite zijn om die kwa formaat aan te passen aan de rest van het gezicht? Dat ze bijvoorbeeld vrij klein opkomen, en dat ze dan langzaam met de eigenaar meegroeien, had ik in gedachten. Op dit moment heb ik een zoon die (alhoewel hij nog steeds een van de drie allermooiste knderen in de wereld is, dat spreekt voor zich) eigenhandig de reden zou kunnen zijn voor het vieren van Pasen, als je begrijpt wat ik bedoel. Ook middelste heeft een en ander aan losse tanden. Hij keeft nogal een klein snuitje - ik hou mijn hart vast.
6. Nu we het toch over kinderen hebben, het zou geweldig zijn als er wat gedaan zou kunnen worden aan de humeurwisselingen bij meisjes. Driftbuien bij jongens, daar kon ik nog wel mee omgaan, maar het drama dat tegenwoordig overal voor wordt geschopt door Hare Koninklijke Rozeheid, daar moet ik erg aan wennen. Als ik haar vertel dat ze nu even niet mag kleuren, hoor ik ineens teksten als 'nu zijn we NOOIT meer vriendinnen! Ik heb je niet meer NODIG! het is MIJN leven!', waarna ze in een wanhopig snikken uitbarst. Wat meer balans zou mooi zijn, bij het vrouwelijk geslacht in het algemeen. Behalve bij mij natuurlijk, want ik heb dat allemaal niet nodig, stabiele, emotioneel evenwichtige persoon die ik ben (en spreek me niet tegen, #$%^&*!. Dat kan ik niet aan, na het vinden van die... huidplooi bij mijn oog, want dan ga ik huilen).

Met vriendelijke groeten,

Francine

(PS, oh, en mogen de calorieen uit chocolade? Thanks. Fantastisch. )

bruidsshow

Vandaag ben ik met de enige man hier in huis die ten alle tijde met mij mee gaat, naar een bruidsshow geweest. Bruidssalon Charina gaf een bruidsshow in Zuidbroek. Celine deed ook mee, zij showde bruidsmeisjes kleding.

Het was nog vroeg toen we kwamen dus eerst nog even wat gedronken in het restaurant van van der Valk.

De show was mooi! Eerst vond Robin het heel spannend, het was donker en hij had geen idee wat er komen ging.

spannend

Ook toen de eerste bruiden het podium op kwamen vond het het nog niks. Ze hadden maskers op. (wit met veren) Maar al snel ontdekte hij dat hij het mega interessant vond. Hij bekeek de modellen stuk voor stuk en gaf een applaus als ze weer weg gingen.
Daarbij werd door hem ook gelet of het mede publiek meeklapte. 1x viel hem op dat een mevr. dat niet deed: "Hij klapt niet!"
Verder kon je hem er wel bij hebben ;) Hij genoot en ook na die tijd wilde hij de mensen van de techniek mee helpen.

Hier nog de foto's van een super mooi modelletje:

Mijn modelletje op het podium!

leuke dingen!

Genieten van een spelende Julia. Ze kan al een hele tijd bezig zijn met haar keukentje. Klepje open, klepje dicht. Pannetje, iets in het pannetjes doen, roeren, iets uit het pannetje halen. Klepje weer open, pannetje er in, klepje weer dicht....en zo herhaalt zich het spel.

Gisteren zijn we naar Ballorig geweest. Tineke, Sander en Ilse waren er ook. Sander is even oud als Robin en ze kunnen heel leuk spelen samen.

Ook Julia heeft er heerlijk gespeeld. De vorige keer dat we in Ballorig waren (1 maandje geleden) wilde ze niet spelen, ze voelde zich niet lekker. En moet je haar nu zien, ze kroop weer bij me vandaan, lekker op onderzoek uit.

Toen we thuis kwamen lag er een envelop voor "Dappere Julia" Er zat een kaartje in met poesjes --> "poeh" (hoe weten al die mensen nu dat Julia zo van poesjes houdt) en een heel lief zelfgemaakt muisje. Julia moest erg om het muisje lachen.

Dat was nog niet alles. Ik ging met Julia even naar de schlecker, even tussen de buien door nog naar buiten. Bij de schlecker trok ze weer alle aandacht met haar vrolijke koppie. De verkoopsters waren zo gecharmeerd dat ze weer van alles toegestopt kreeg. Ze kreeg een antilekbeker en een lepel in de vorm van een vliegtuig. Zodat alle eten er voortaan ingevlogen kan worden. Leuk he!

Weet je wat ik ook zo leuk vindt: Die nieuwe reclame van mac Donalds of Burger King. Komt er een stel van middelbare leeftijd met huwelijks problemen bij de psycholoog. Zegt de psycholoog: "je moet gewoon eerlijk zeggen dat je ergens van geniet" De psycholoog vervolgt haar verhaal en zegt: "zeg maar: 'jaah dat is lekker'" "Heb je ideeën daarover?"

Ja, de man heeft wel een idee!

Vervolgens zie je het stel in het junk food restaurant zitten "jaah, dat is lekker"

Ik moest er echt om lachen! Je moet hem gewoon zien, dan hoor je de intonatie en dat maakt het juist zo leuk.

Ook de uitspraken van Robin zijn geweldig: hij noemt snijden, zoals het snijden van brood bijvoorbeeld "messen" Maar ik moet ze echt opschrijven anders vergeet ik het weer. Zooo jammer, dus binnenkort meer van dat soort dingen.

Dit blogje in het kader van, geen zin om over sores te bloggen.

Ik zal binnenkort wel het verhaaltje van Julia's ziekenhuis avontuur opschrijven, voor Julia later zodat ze het terug kan lezen.