vrijdag, november 30, 2007

pepernoten bakken

Dit hebben wij vanmiddag gedaan:















En ze waren heerlijk.....

woensdag, november 14, 2007

Zijn eerste schooldag...













Robin had er vanmorgen nog steeds zin in. Ook toen we op het schoolplein kwamen en ook toen de bel ging en de kinderen in de rij gingen, was alles prima. Maar de kinderen van zijn groep gingen naar het speellokaal en niet naar de klas. Toen was het mis. Hij wilde niet meer, hij wilde naar het klaslokaal. Er waren ook zoveel kindjes en hun moeders en dan nog de kinderen van groep 3 enzo…. To much! Hij zag het niet meer zitten.

Ik mocht wel even blijven van de juf. Robin wilde niet z’n jas uit en niet z’n tas weg leggen, dus onder enige dwang toch gedaan. Daarna wilde hij op schoot. Dit ook nog even toegestaan en daarna moest hij naast me zitten. Ik heb hem uitgelegd dat ik na de liedjes wegging. En zo heb ik dat ook gedaan. Hij protesteerde nog even toen ik echt wegging. Maar de juf pakte hem naast zich en ze leidde hem af. Ik ging toen maar gewoon weg.
-------------
Het was prima gegaan. Hij was al weer rustig voordat ik weg was zei ze. (uit ervaring weet ik ook dat het zo werkt) Hij heeft ontzettend genoten. En mocht met de juf mee koffie drinken bij de andere meesters en juffen, omdat hij anders zo alleen op het plein zou zijn, met alle kleuters en zonder zijn vertrouwde juf. En toen ze naar huis gingen, was hij nog lang niet klaar met spelen, hij wilde nog in het winkeltje.

Om even voor 12 uur stond ik dus naast al die andere moeders te wachten en toen hij er aan kwam lopen was ik echt zo’n MUTS. Ik kreeg tranen in mijn ogen en alweer een mega brok in mijn keel. Werkelijk! Ik vond hem zo stoer en dapper en zo groot… En toen de juf vertelde hoe hij genoten had, werd het niet echt beter...
We hebben onze eerste dag gehad Robin en ik.

Het was trouwens wel heel leuk om te zien hoe Julia zich manifesteerde thuis. Ze begon te kletsen en genoot enorm van de exclusieve aandacht

dinsdag, november 13, 2007

spannend

Het is allemaal zo spannend. We hebben net sint maarten achter de rug. Wat overigens weer super leuk was. Alleen had Robin er na de beide buren al genoeg van. We zijn nog een deur verder gegaan en toen weer naar huis. Zijn buit was binnen en het regende.... In dat opzicht lijken Robin en ik totaal niet op elkaar. Ik ging door, al was ik nat tot op het bot, hing mijn lampion er treurig bij door de wind en de regen en kreeg ik koude voeten dat ze aanvoelden als ijsklonten...maar opgeven NO WAY!

Robin en Julia gingen thuis hun buit bekijken en gingen daarna verder met het uitdelen van snoepjes bij de deur. Daar genoten zij met z'n tweeën dan wel weer heel erg van.

Daarnaast komt Sinterklaas weer bijna in het land. Vanmorgen zei hij opeens: Mama vorig jaar was Sinterklaas bij opa en oma in de boot. Dat klopt vorig jaar gingen we naar de intocht in Stadskanaal. Opa was bij Robin en Robin wilde het liefst vlak bij opa blijven. Daarna zei hij: "Ik zag dat sinterklaas op die boot geen bril op had en Sinterklaas heeft toch altijd wel een bril??"

Ik: "eeeh, ja dat kan best, ik zal er eens op letten"

O jee het begint gewoon al, directe vragen over de verschillen in de sinterklazen. Maar waar ik mij het meest over verbaas is dat hij het heeft over deze details in combinatie met vorig jaar.....

-------------------------------------------------------------------------------------


Maar nog meer spannende dingen op stapel. Morgen gaat Robin namelijk voor het eerst naar school. Zijn aller aller aller eerste schooldag in zijn leven. "en ik ben nog niet eens 4!" Wel bijzonder hoor! Mijn kind gaat naar de basisschool *zucht*

Maar hij heeft er zin in. Hij weet wat voor kleren hij aan krijgt en welke tas met welke spullen hij mee krijgt morgen. Hij weet ook dat hij er alleen naar toe gaat en dat ik dus weer weg ga. Met dit laatste was hij minder enthousiast. De rest, al die dingen die er morgen voor het eerst op hem af komen, is totaal onbekend.

Hij weet dat als hij morgen wakker wordt, dat het dan woensdag is. The big day!

Nu ik dit zo type vraag ik me af voor wie dit allemaal spannender is, want ik weet niet hoe hij zal reageren op het feit dat ik morgen echt weg ga, hoe hij gaat reageren als ik hem alleen laat tussen mensen die hij niet zo goed kent. Hoe hij de ochtend door komt zonder mij en zonder zijn vaste leidsters op het kdv. Hoe hij het vindt en of hij volgende week weer net zoveel zin heeft.

Wordt vervolgd.....