eenkennig

Julia is eenkennig. Best wel erg eenkennig. Ze wil het liefst de hele dag bij mij op schoot. Zo voelt ze zich het aller best, lekker been ervoor zodat ze ook nog vrij kan bewegen enzo.
Maar haar naar het kinderdagverblijf brengen is momenteel helemaal niet leuk. Ze moet dan altijd huilen op het moment dat ik haar aan een van de leidsters geef. Eerst krijsen op een 'wat maak je me nou' manier. Als ik wegloop wordt het drama nog groter, want dan gaat ze heel zielig huilen. Haar onderlip krult ze daarbij naar beneden. Op zo'n manier dat ik haar het liefst weer terug pak, in de auto zet en mee naar huis neem. Maar rationeel gezien weet ik dat dat geen optie is. Ook deze fase zal wel weer voorbij gaan....