donderdag, januari 25, 2007

Vandaag, 25 januari, is het precies 1 jaar geleden dat ik uitgerekend was van Julia. Het blijft een bijzondere dag.

Als je in mijn ogen kijktlijkt de wereld stil te staan
De wind houdt op met waaienen bevroren is de maan
Je bent stralend als de zon
Je bent volmaakt, zo naakt en klein
En de wereld lijkt voor eventjes perfect te zijn

Ik wist niet dat ik na een blikzo veel van je houden zou
Maar ik weet nu al niet eens meerhoe ik leefde zonder jou
Voor zoveel wezenlijke dingen
Leek ik blind tot dit moment
En die zijn ineens zo zichtbaar
Nu dat jij er bent

Oh, ik hoop dat ik je geven kanwat jij me geeft
Zo lang ik leef...
Ik zal onvoorwaardelijk waken aan jouw zij
En ik hoop dat je ooit voelen magwat ik nu voel
Wat ik bedoel
En wat in woorden niet te vangen is voor mij

Wanneer je in mijn armen ligten zo tevreden naar me lacht
Lijk ik alles te vergeten dat daar buiten op mij wacht
Alle strijd en alle tranen
Alle stille pijn verdwijnt
En de wereld lijkt voor eventjesnormaal te zijn

Trijntje Oosterhuis ~Nu dat jij er bent~

2 opmerkingen:

Gera zei

Mooie tekst!
Gelukkig voor jou is Julia wat sneller gekomen als Robin toendertijd!
Ik heb nog even gezocht en dit vond ik van jou (geschreven op 5-1-04):
"Voor mijn gevoel wordt het een bevalling samen met die van Marjan in april of het wordt gewoon een januari 2005 kindje, HET KAN NIET ANDERS, want hier gebeurt gewoon helemaal niks."

Zó grappig!

Anoniem zei

Heel mooi.....