groot

Vanmorgen stond Robin aan de voet van zijn schoolloopbaan. Zijn allereerste officiële schooldag is sinds vandaag een feit. Nu is hij een kleuter, een naar schoolgaand kind. Na vandaag krijgt hij er een heel nieuw leven bij, de basisschool. Met klasgenootjes, juffen en moeders van andere kinderen. Weer een stukje loslaten. Weer verder de wijde wereld in. En weer een stukje bij mij vandaan...
Mijn kleuter. (die tong uit zijn mond heeft ook met dit onderwerp te maken. Ik bedoel; je bent 4 jaar: Papa en mama die je samen komen brengen, de juf die je hartelijk welkom heet. De andere moeders die zeggen: nu kom je elke dag, robin? En dan maakt mama een foto (haar enige, want met al die andere moeders om haar heen, durfde ze ook niet uitgebreid een 'reportage' te maken ;) )
...hoe kom je dan nog een beetje cool over?)

Hij wil geen lieffie meer genoemd worden. Hij zei: "nu moet je geen lieffie meer zeggen, maar grote jongen. Ik ben niet meer klein"
Daarbij hebben we een gesprek gevoerd over zijn verjaardag. Als hij jarig is, is hij groot, zegt hij. Voorzichtig heb ik hem proberen duidelijk te maken dat hij dan niet opeens GROOT is. Gelukkig was die informatie niet nodig. Natuurlijk wist hij dat hij dan nog wel zijn kleren paste, maar hij bedoelde gewoon; groot.

Vandaag was het ook zijn eerste dag op de BSO [bee-os-oo] Zijn ultime droom op het kdv. Als je groot bent ga ja daar naar toe. De trap op...naar boven. De dingen die je daar doet hebben ook allemaal te maken met groot zijn. Toen ik bij hem kwam zat hij dan ook bij een grote jongen aan tafel te kijken wat voor grote dingen die grote jongen allemaal aan het doen was.
Toen ik hem op kwam halen, zei hij; langs deze trap moet je weer naar beneden en dan moet je je aan deze blauwe handvat vast houden. Hij wist immers hoe het daar boven bij de BSO allemaal in zijn werk gaat. Hoe moest ik dat als 'nieuweling' uberhaubt weten.