donderdag, januari 17, 2008

Riet

Vandaag was de begrafenis van Riet. Ik zag er ontzettend tegen op, maar achter af was dat niet nodig. Natuurlijk heb ik gehuild, daar was ik dus ook bang voor. Het was ook om te janken. Verschrikkelijk hoe haar familie haar gaat missen. Hoe haar man vertelde hoe leuk ze het samen hadden, dat ze leuke dingen deden samen omdat hun jongens nu groter werden. Hoe haar broer vertelde dat Riet altijd voor haar ouders zorgde en dat Riet dat als iets vanzelfsprekends deed....en mijn blik richting die oudjes...vreselijk. Hoe de dominee vertelde hoe het er aan toe ging op school (hij is de man van een collega van mij, hij is op school geweest om mee te eten toen Riet gekookt had met de kinderen) En hoe haar zoons huilden bij het graf ging door merg en been...

-----------------

gisteren heb ik Robin ook verteld dat ik verdrietig was omdat mijn collega is overleden. Hij moest het gewoon weten. Ik was wat korter in mijn reactie naar hem toe en had soms geen zin om hem aandacht te geven als hij dat wilde. Daarom leek het me beter dat hij wist waarom ik zo deed. Na de uitleg had hij veel vragen. Of ik ook dood ging en "als je verlegen bent, dan ga je toch niet dood?" Hij hoorde het verschil nog niet zo goed tussen overleden en verlegen. Hij was natuurlijk ook wel eens verlegen...
Vanmorgen vertelde ik dat ik vandaag naar de begrafenis ging als hij op school en op de BSO was. Zijn reactie: "ga jij dan ook dood?" (m.a.w. dan wil ik het alvast wel even weten :) ) Dus ik heb hem uitgelegd waarvoor ik naar die begrafenis ging.

Hij heeft het goed onthouden allemaal want vanmorgen heeft hij dit allemaal verteld in de kring op school. Naar aanleiding daarvan kreeg ik dit van hem vanmiddag:






Lieve mama,

Vanmorgen heb ik
in de kring verteld
over je collega
die nu dood is
en dat jij verdrietig
bent.
Ik heb geen zin om
een tranen-nijn te
kleuren, maar juf
deed dat even
voor mij.

kusje van mij

Robin

1 opmerking:

Gera zei

Wat ontzettend lief van Robin!